Jak bezpiecznie korzystać z solarium?

  1. Czas opalania w solarium zależy od typu i rodzaju lamp oraz naszego fototypu i stopnia zbrązowienia skóry. Osoby o fototypie I (skóra bardzo jasna i wrażliwa) nie powinny się opalać.
  2. Minimalny odstęp czasu pomiędzy seansami opalania w solarium powinien wynosić 48 godzin. W czasie roku maksymalna ilość seansów opalania w solarium nie powinna przekraczać 60, z uwzględnieniem przerwy pomiędzy następnymi sesjami.
  3. Podczas opalania należy bezwzględnie zakładać okulary ochronne. Opalanie w solarium bez okularów ochronnych może prowadzić do uszkodzenia soczewki i rogówki oka.
  4. Przed każdym seansem sprawdź, czy solarium zostało przygotowane, tj. dokładnie umyte i zdezynfekowane.
  5. Zabronione jest korzystanie z solarium w momencie, gdy jest ono niesprawne, ma uszkodzone filtry lamp halogenowych lub w ogóle nie ma filtrów.
  6. Niewskazane jest korzystanie z solarium w momencie, gdy tego samego dnia wystawialiśmy naszą skórę na ekspozycję słoneczną.
  7. Przed opalaniem musimy zadbać, aby nasza skóra była czysta, pozbawiona kosmetyków – kremów, perfum, dezodorantów. Mogą one zwiększyć wrażliwość skóry na światło. Należy także całkowicie usunąć makijaż.
  8. Do opalania w solarium należy używać profesjonalnych kosmetyków.
  9. Przed opalaniem należy zdjąć biżuterię.
  10. Jeżeli w trakcie seansu odczuwasz dyskomfort, swędzenie, pieczenie, nadmierne zaczerwienienie skóry, przerwij opalanie i skonsultuj się z lekarzem.

Przeciwwskazania do opalania

  1. Bardzo liczne znamiona barwnikowe, skłonność do przebarwień skóry.
  2. Alergia na promieniowanie UV.
  3. Nadciśnienie tętnicze, zaburzenia krążenia.
  4. Choroby tarczycy.
  5. Trądzik różowaty oraz skłonność do rozszerzonych naczynek.
  6. Doznane oparzenia słoneczne, występowanie raka skóry w rodzinie, rak skóry.
  7. Przyjmowanie niektórych leków, w tym hormonalnych, nasercowych, sulfonamidów, antybiotyków, przeciwbólowych.
  8. Stosowanie kuracji ziołowych. Podczas opalania szczególnie nie wolno stosować preparatów z dziurawcem.
  9. Spożycie alkoholu.
  10. Ciąża – opalanie kobiet w ciąży tylko po konsultacji z lekarzem.
  11. Niedawno przebyte zabiegi operacyjne (świeże blizny), zabiegi kosmetyczne polegające na złuszczaniu skóry, zabiegi laserowe, zabiegi makijażu permanentnego.
  12. Korzystanie z kosmetyków innych niż profesjonalne kosmetyki do opalania w solarium.

Wymagania sanitarne w solarium

  1. Zakład powinien być przyłączony do instalacji wodociągowej i kanalizacyjnej lub korzystać z własnego ujęcia wody.
  2. Do zakładu doprowadza się ciepłą i zimną wodę lub instaluje w nim urządzenia służące do jej podgrzewania.
  3. W zakładzie dopuszcza się: podawaniu lub sprzedaż napojów bezalkoholowych, przy zachowaniu warunków zawartych z przepisach o warunkach zdrowotnych żywności
    i żywienia.
  4. Szatnia dla osób zatrudnionych (pomieszczenie socjalne) wyposaża się w szafki, w których przechowuje się oddzielnie odzież własną, roboczą lub ochronną. Każda szafka musi zostać oznakowana w sposób pozwalający określić przechowywany w niej typ odzieży.
  5. Czystą bieliznę (także nowy papier służący do dezynfekcji urządzeń) przechowuje się w przeznaczonej do tego celu szafce także odpowiednio oznakowanej.
  6. Pojemniki na brudną bieliznę lub zużyte środki czystości po napełnieniu niezwłocznie usuwa się poza zakład.
  7. Preparaty kosmetyczne przechowuje się w oryginalnych opakowaniach w sposób chroniący je przed utratą właściwości. W przypadku przechowywania w innym opakowaniu, na opakowaniu umieszcza się etykietę zawierającą: nazwę, producenta, termin przydatności do użycia.
  8. Przedmioty stanowiące wyposażenie zakładu, w szczególności meble, powinny mieć gładką, nie wchłaniającą kurzu i wody powierzchnię, odporną na uszkodzenia mechaniczne i działanie środków dezynfekujących, czyszczących, myjących.

Prawidłowe postępowanie z odpadami

  1. Odpady komunalne – wszystkie odpady, które nie stwarzają zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi oraz zwierząt.
  2. Odpady niebezpieczne – odpady zawierając substancje chemiczne
  3. Odpady specjalne – świetlówki UV zawierające rtęć, urządzenia opalające lub ich podzespoły, żarówki oświetleniowe, przeterminowane kosmetyki.
  4. W zakładzie ustala się instrukcje postępowania z odpadami.
  5. Wszystkie odpady komunalne powinny przechowywane są w zamykanych pojemnikach wyposażonych w worki foliowe. Pojemnik znajduje się w każdym pomieszczeniu, w którym świadczone są usługi.
  6. Odbioru odpadów niebezpiecznych dokonują wyspecjalizowane firmy.
  7. Odbiór zużytych lamp UV realizowany jest przez dostawcę tych lamp za pomocą należących do niego środków transportu lub wskazanego podmiotu zbierającego odpady. Transport lamp możliwy jest jedynie przez podmioty mające pozwolenie na transport odpadów niebezpiecznych.
  8. Przeterminowane kosmetyki przeznacza się do utylizacji do podmiotów prowadzących taki typ działalności.

Dezynfekcja

Dezynfekcja powinna być dokonywana za pomocą środka chemicznego o zakresie działania pozwalającym na wyeliminowanie: bakterii, prątków gruźlicy, wirusów i grzybów. Środek chemiczny musi posiadać kartę charakterystyki nadawaną przez producenta środka.

Dezynfekcji podlegają następujące powierzchnie: sprzęt, wyposażenie i powierzchnie, a którymi klient ma bezpośredni kontakt podczas seansu opalania. Należą do nich: urządzenie opalające (akrylowe pleksy oraz inne miejsca kontaktu ze skóra), podgłówek, okularki ochronne, mata podłogowa.

Bakteriobójcza siła środka dezynfekującego zależy od stężenia roztworu i czasu jego działania. Przed przystąpieniem do dezynfekcji należy upewnić się w jakim roztworze należy przygotować środek. Im wyższe stężenie środka tym krótszy czas dezynfekcji.

Ważne !!! Do wykonania roztworu przeznaczonego do dezynfekcji należy używać wody wskazanej przez producenta preparatu. Roztwór roboczy należy sporządzać codziennie. Najdłuższy okres przechowywania sporządzonego roztworu w zamkniętym pojemniku nie może przekraczać 7 dni, data sporządzenia powinna zostać umieszczona w widocznym miejscu na pojemniku.

Stężenie rozstawu musi być dostosowane do zagrożenia i możliwości zastosowania wymaganego czasu dezynfekcji. Należy dążyć do stosowania najniższego z koniecznych stężeń roztworu.


Nowa norma europejska - najważniejsze informacje.

Z dniem 01.10.2008 UE zatwierdziła dyrektywę EN 0,3 LVD dotyczącą ograniczenia promieniowania w urządzeniach opalających. Czas wejścia w życie dyrektywy wynosił 6 miesięcy (weszła w życie w dniu 01.04.2009). Do kwietnia 2009 roku wszystkie kraje członkowskie UE miały obowiązek przetłumaczyć dyrektywę na obowiązujący w nich język. Rząd Polski tego nie uczynił.

Pierwsza część dyrektywy odnosi się do wprowadzenia w całej UE normy opalania 0,3 W/m². Część druga dyrektywy, mówi o kodowaniu lamp i urządzeń, które ma wejść w życie 3 lata później, czyli w dniu 01.10.2011 roku.

Dyrektywa dotyczy tylko urządzeń nowych. Każdy kraj zobowiązany jest określić termin obowiązywania dyrektywy dla urządzeń używanych. Chociaż w ostatnim czasie pojawiły się także liczne stanowiska, iż wprowadzona dyrektywa  dotyczy także urządzeń używanych. Dzieje się tak za sprawą interpretacji zwrotu "pierwszego wprowadzenia", który możę być interpretowany jako codzienne otwarcie salonu i pierwsze w danym dniu uruchomienie urządzenia opalającego. Taką właśnie interpretację przyjął rząd czeski.

Dostosowanie urządzeń do nowej normy wygląda następująco:

- dostosowanie techniczne (wymiana lamp, podzespołów, oprogramowania)
- jednorazowy zakup kompletu lamp producenta urządzenia - spełniających normę lub zamienników pochodzących od innego producenta lamp UV
- otrzymanie "paszportu" urządzenia - zawierającego wszystkie dane techniczne, numer seryjny itp.
- otrzymanie certyfikatu przy zakupie w/w lamp i podzespołów.

Wszystkie powyższe czynności wykonać można w firmach będących dystrybutorami nowych urządzeń opalających w Polsce.
Paszport urządzenia  zawiera specjalny kod lamp, jakie wolno stosować w danym urządzeniu. Taki sam kod będzie musiał widnieć na stosowanych lampach. W ten sposób docelowo kontrole PIH i innych  instytucji ograniczą się do sprawdzenia zgodności kodu na lampie z kodem w paszporcie urządzenia.

Specyfikacja kodu:
Podstawa prawna: IEC 61228:2008 obligująca do drukowania na lampach, w widocznym miejscu, kodu zawierającego:

woltaż - wielkość reflektora - właściwości UV lampy

Woltaż: zalecana pojemność dławika, użytego przy określaniu parametrów lamp

Reflektor:

- O – brak reflektora
- B – reflektor > 230°
- N – reflektor < 200°
- R – reflektor 200°≤α≤230°

Właściwości UV lampy jest to stosunek = X / Y, gdzie:

X = Eer [mW/m2] (dla nowej normy < 30) - współczynnik rumienia słonecznego.

Y = jest to współczynnik powstawania niegroźnego raka skóry [nieczerniakowy] (z ang. Non-melanoma skin cancer)

Przykład: 100 – R – 47 / 3,3 - oznacza 100 watową lampę o reflektorze np 210' i rumieniu efektywnym 0,47 mW/cm^2, która nie spełnia normy.


Zakres kontroli Państwowej Inspekcji Handlowej

Czy na urządzeniu opalającym została umieszczona polska wersja językowa ostrzeżenia:

„Promieniowanie UV może powodować uszkodzenia oczu i skóry, takie jak starzenie się skóry i w konsekwencji rak skóry. Czytaj uważnie instrukcje. Noś gogle ochronne. Niektóre leki i kosmetyki mogą zwiększać wrażliwość na opalanie.”

Norma nie przewiduje ani nie określa miejsca umieszczenia tych informacji ani jej wielkości, ale przyjmuje się, że winno to być w miejscu widocznym i łatwo dostępnym.

Obowiązek umieszczenia tego ostrzeżenia wynika z § 5 ust. l rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21 sierpnia 2007 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla sprzętu elektrycznego (Dz. U. Nr 155, poz. 1089) w związku z postanowieniami pkt.7.13 normy PN EN 60335-2-27:2004 i pkt. 7.13 normy PN-EN 60335-1:2004.

Czy urządzenie posiada numer towaru, kod kreskowy, EAN ?

Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami na każdym urządzeniu powinna być umieszczona tabliczka lub naklejka z określeniem nazwy producenta, jego adresem, nazwą i typem urządzenia, określeniem jego parametrów elektrycznych, typem i rodzajem emiterów (lamp i halogenów), oraz inne informacje identyfikujące urządzenie.

Czy urządzenie posiada oznakowanie CE ?

Umieszczenie znaku CE potwierdza zgodność produktu z aktualnie obowiązującymi przepisami i normami i leży w gestii producenta. Wzór znaku CE zawarty jest w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 11 września 2007 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla sprzętu elektrycznego).

Czy urządzenie posiada deklarację zgodności ?

Deklaracja zgodności potwierdza zgodność produktu z aktualnie obowiązującymi przepisami i normami i jej wydanie leży w gestii producenta. Wymóg posiadania deklaracji zgodności wynika z § 10 ust 1-3 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 11 września 2007 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla sprzętu elektrycznego.

Czy urządzenie posiada instrukcję obsługi ?

Dostępność dokumentacji technicznej zgodnie z § 9 ust 3 i 4 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 11 września 2007 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla sprzętu elektrycznego. Zapis ten dotyczy posiadania instrukcji obsługi urządzenia.

Czy Twoje urządzenia opalające spełnia wymogi nowej normy 0,3 W/m² ?

Każde nowe urządzenia opalające wyprodukowane po 1 kwietnia 2009r. musi spełniać wymogi nowej normy dotyczącej maksymalnej mocy lamp UV. Norma ta powszechnie nazywana jest normą 0,3 W/m².

Czy na sprzęcie został umieszczony symbol przekreślonego kontenera na odpady ?

Zasadniczo taki symbol powinien być umieszczony przez producenta na naklejce, którą opisaliśmy powyżej ale jeśli go brak to trzeba umieścić taki znaczek na tylnej części obudowy, i oznacza on, że urządzenie winno być utylizowane poprzez przekazanie do punktów zbierających, tak jak lampy solaryjne.

Obowiązek umieszczenia oznaczenia wynika art. 23 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. Nr 180, poz. 1494 i I495).


Stanowisko PZS dotyczące wprowadzenianowej normy 0,3W/m² w Polsce

Polski Związek Solaryjny stoi na stanowisku, iż wprowadzenie w Polsce normy 0,3 W/m², jako normy obowiązującej dla wszystkich urządzeń opalających – nowych i używanych, jest jedynym rozwiązaniem zapewniającym równorzędne zasady działalności wszystkich podmiotów świadczących usługi opalania, propagującym jeszcze bardziej bezpieczne opalanie oraz umożliwiającym efektywniejszą obronę przed negatywnymi i nieprawdziwymi zarzutami kierowanymi w stronę branży solaryjnej za pośrednictwem mediów, z jakimi mamy do czynienia w bieżącym roku.

Polski Związek Solaryjny rekomenduje wprowadzenie normy 0,3 W/m² wraz ze skutecznym systemem kontroli i pomiarów przedstawicielom właściwych organów administracji rządowej, w tym: Ministerstwu Zdrowia, Urzędowi Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Państwowej Inspekcji Handlowej oraz Głównemu Inspektoratowi Sanitarnemu.

Stanowisko PZS pozostaje w zgodności z decyzjami Komisji Europejskiej, dążącej do wprowadzenia normy 0,3 W/m² w całej Unii Europejskiej, za pośrednictwem odpowiednich zmian przepisów prawa wspólnotowego. W zakresie wprowadzenia nowej normy w Polsce PZS współpracuje z międzynarodowymi organizacjami: European Sunlihgt Association oraz Prosafe.

Zarząd Polskiego Związku Solaryjnego


Nowa koncepcja opalania

Branża solaryjna w Polsce znalazła się w bardzo trudnym okresie. Po wielu latach ciągłego rozwoju nadszedł czas, w którym zupełnie nie przygotowani stanęliśmy przed problemami międzynarodowego kryzysu ekonomicznego i spadającej liczby klientów w salonach solaryjnych.
W sytuacji pogłębionej dodatkowo negatywną, sponsorowaną kampanią medialną, mającą na celu przekonanie klientów o „szkodliwości” solarium i zwrócenie ich uwagi na konieczność dokonywania zakupów innych „zdrowych” produktów brązujących. Do tego dołączyły także chaos dotyczący nowych przepisów Komisji Europejskiej wprowadzających ograniczenie mocy promieniowania lamp UV – czyli powszechnie znanej normy 0,3 W/m² dla nowych urządzeń opalających, a zapewne już wkrótce także urządzeń używanych. Powyższe elementy spowodowały, iż wszyscy mocno odczuliśmy, jak bardzo niewiele potrzeba, aby z przyczyn ekonomicznych cała branża została wyeliminowana z rynku, zlikwidowane zostały tysiące miejsc pracy w salonach solaryjnych, aby jeszcze większa grupa ludzi zasiliła szeregi bezrobotnych, żyjąc na koszt budżetu państwa, a to już poważny problem społeczny.

Co możemy zrobić w obecnej sytuacji?

Niestety, na globalną sytuację ekonomiczną nie mamy wpływu. Tylko dzięki własnym umiejętnościom biznesowym i mądremu podejściu do sprzedaży usług opalania możemy wyeliminować konieczność zakończenia działalności, ale o tym dalej. Do tego jednak potrzebni są klienci, którzy kupią usługę opalania, może nie w takich ilościach jak rok temu, ale na stałym regularnym poziomie. Zmiany przepisów prawa i powszechne wprowadzenie normy 0,3 W/m² dla wszystkich urządzeń wydaje się być nieuniknione, a paradoksalnie nowa norma może stanowić teraz szansę. Tylko dzięki wprowadzeniu zmian proponowanych przez Komisję Europejską i nagłośnieniu ich wprowadzenia, stworzymy kontrargument i zmniejszymy wiarygodność negatywnych informacji na temat opalania w solarium, którymi zasypały nas ogólnokrajowe media. Ponieważ gdy opalamy zgodnie z przepisami, których wprowadzenie poprzedzone zostało badaniami, konsultacjami, dokonanymi przez tak poważny organ jak Komisja Europejska, to wytrącamy z rąk oponentów nieprawdziwe i przesadzone argumenty dotyczące szkodliwości opalania. Wszyscy doskonale wiemy, iż jeżeli szkodzi solarium nawet w normie 0,3 W/m², to co najmniej tak samo szkodzi Słońce. Do tego jednak potrzebne są działania branżowe podejmowane, czy koordynowane przez Polski Związek Solaryjny, w postaci przygotowania odpowiedniej kampanii mającej na celu propagowanie korzyści przede wszystkim zdrowotnych, wynikających z opalania w solarium. W tym zakresie prace PZS obecnie trwają. Rozmiar kampanii zależy oczywiście od zgromadzonych na ten cel środków finansowych.

Klucz do zmiany zawarty jest w systemie Światło Zdrowie Rozsądek. Jaką kampanię możesz zrobić już dziś?

Marketingowa strona systemu pokazuje, jak wykorzystać potencjał tkwiący w informacjach o opalaniu w normie 0,3 W/m² o syntezie witaminy D3 oraz innych związanych z opalaniem zaletach dla zdrowia człowieka. Informacje te z pewnością zwiększą zainteresowanie opalaniem w systemie obecnych klientów oraz spowodują przypływ nowych osób, chcących opalać się zgodnie z nową ideą. Marketing w tym przypadku to przede wszystkim ulotki, banery, rollbanery, plakaty, naklejki, wszystko przygotowane w oparciu o jeden wspólny projekt marketingowy całej kampanii. W ramach systemu każdemu klientowi należy wręczyć ulotkę informacyjną, oznaczyć naklejką kabiny, w których opalanie odbywa się w systemie, wspomóc zauważalność informacji o systemie z zewnątrz przez ustawienie rollbanera, umieszczenie banera, wyklejenie witryny i oczywiście merytoryczne przygotowanie obsługi do udzielania informacji o witaminie D3 i zaletach takiego opalania. Obsługa powinna także korzystać z opalania w systemie, aby przekonać w pierwszej kolejności siebie, iż dzięki opalaniu na lampach UV Point.3 SolGlass o mocy 0,3 W/m² możliwe jest uzyskanie jeszcze lepszych efektów opalania niż na lampach o wysokich współczynnikach UVB/UVA. Z opalaniem w tym systemie związana jest także strona internetowa www.point3.pl. Strona stanowi gotowe kompendium wiedzy na temat opalania, funkcjonowania salonu solaryjnego, zawiera zbiór aktualnych przepisów prawnych oraz prezentację salonów pracujących w systemie. To źródło niezbędnych informacji branżowych. Przeglądarka umożliwia odnalezienie w poszczególnych miastach salonów pracujących w systemie. W efekcie korzystanie przez wszystkie salony z tej samej koncepcji wizualnej doprowadzi do jej obecności w wielu miastach Polski. Dzięki temu uzyskany zostanie efekt wspólnej kampanii salonów, co wzmocni dodatkowo efekt marketingowy. Nasz system już działa – korzystają z niego salony w Opolu, Głogowie, Szczecinie, Wrocławiu, Łodzi, Gubinie, Słubicach, Rawiczu, Zielonej Górze. Skorzystaj z szansy jaką daje system Światło Zdrowie Rozsądek.


Zaprogramuj motywację swojego zespołu sprzedaży!

Dział sprzedaży to siła napędowa każdego przedsiębiorstwa. To właśnie dzięki tej sile przedsiębiorstwo poszerza swoje strefy wpływów, czyli zdobywa rynek dla swoich produktów lub usług.
Poszerzanie strefy wpływów to nic innego jak realizacja transakcji sprzedaży. Jednym z elementów determinującym optymalne funkcjonowanie działu sprzedaży jest bardzo prosta zasada, która od wielu stuleci znacząco wpływa na kreowanie rozwoju. Zasada ta wyraża się w słowie „motywacja”.

Jest motywacja jest działanie!
Warunkiem stworzenia pełnowartościowego działu sprzedaży jest zebranie w nim takich osób, które posiadają silną wewnętrzną motywację do rozwoju, podejmowania wyzwań, osiągania celów. Połączenie tych cech z odpowiednio przygotowanym programem motywacyjnym sprawi, iż nawet w dobie kryzysu Twój zespół sprzedaży przynajmniej obroni zajmowane dotychczas strefy wpływów. Oczywiście w wielu przypadkach pojawią się osoby, których nie zmotywuje żaden program, co wtedy? Ci ludzie po prostu nie powinni tworzyć działu sprzedaży.

Program motywacyjny – co to takiego? Motywowanie zespołów sprzedaży to bardzo złożone zagadnienie o bardzo dużym znaczeniu dla całej organizacji. W przygotowanym artykule pragnę przybliżyć zagadnienie programu motywacyjnego, który stanowi, a w każdym razie powinien stanowić, integralną cześć zarządzania sprzedażą. Program motywacyjny to nic innego jak pokazanie przyszłych celów i indywidualnych profitów, które są możliwe do osiągnięcia dla poszczególnych członków zespołu sprzedaży w momencie osiągnięcia założonego celu i tym samym konkretne określenie, że wykonanie wyniku sprzedażowego X pozwala na osiągnięcie wynagrodzenia w wysokości Y. Celem programu może być realizacja planów sprzedaży, poprawa efektywności, wprowadzenie nowych rozwiązań, wzrost liczby klientów. Tak naprawdę rodzaj programu motywacyjnego zależy od pierwotnego, najważniejszego celu i właśnie najbardziej efektywnymi programami są te nastawione na poprawę wyników w konkretnych obszarach, czyli nastawione na konkretne cele.
Bardzo często program motywacyjny nastawiony jest na maksymalizację wyników sprzedaży oraz szybki wzrost liczby nowych klientów.

Taki cel programu oraz działania podejmowane w jego zakresie zmierzają do zachęcenia pracowników do wypracowania najlepszych wyników i osiągnięcia pozycji lidera w danej dziedzinie np. lidera sprzedaży, ponieważ tylko z najlepszymi wynikami i zdobyciem tego tytułu związane są odpowiednie profity.

Kilka słów o przykładowych problemach

Program motywacyjny musi być skonstruowany w bardzo przemyślany sposób, tak aby z jednej strony osiągnąć założone cele wzrostowe i promować najlepsze wyniki, z drugiej jednak strony trzeba uważać aby nie zniechęcić do pracy tych, którzy posiadają gorsze wyjściowe warunki do osiągnięcia założonego celu, czyli np. mniejszy teren sprzedaży, klientów o niższym potencjale wzrostu, teren o ogólnie mniejszej ilości sklepów. W przeciwnym razie istnieje zagrożenie, iż osoby te uznają założenia programu za niesprawiedliwe, co z kolei może oznaczać problemy personalne i zniechęcenie do dalszego wysiłku. Z tego punktu widzenia przygotowanie planu motywacyjnego jest bardzo trudnym zadaniem, ale z pewnością bardzo opłacalnym w przypadku osiągnięcia końcowego sukcesu. Program zachęcający do maksymalizacji wyników sprzedaży, liczby transakcji, wzrostu liczby nowych klientów może być problematyczny także z innego powodu. Pogoń za liczbami może sprawić, iż zaniedbani zostaną dotychczasowi znani i sprawdzeni już klienci przedsiębiorstwa, natomiast klienci nowo pozyskani, bez dotychczasowej historii sprzedaży, okażą się klientami posiadającymi mniejszą zdolność zakupową i sprzedażową, mniejsze zdolności kredytowe. W tym momencie okazuje się, iż program motywacyjny w swoim zakresie musi uwzględnić zarówno czynniki wewnętrzne naszej organizacji – relacje personalne oraz czynniki zewnętrzne – relacje z dotychczasowymi i nowymi klientami.

Jak przygotować dobry program motywacyjny?

To trudne pytanie wymagające bardzo szczegółowego przeanalizowania zasad wynagrodzeń i sposobów motywacji w danej firmie.

Istnieje jednak kilka ważnych wskazówek, które trzeba uwzględnić.

Z pewnością pierwszą rzeczą, którą bezwzględnie należy zrobić jest właściwe określenie celu, jaki chcemy osiągnąć w danym horyzoncie czasowym oraz wyraźne określenie przyczyn, dla których dany program wprowadzamy. Program przeznaczony dla zespołów sprzedaży powinien uwzględniać całą gamę czynników związanych z długo i krótkookresowymi wynikami sprzedaży, kontaktami z klientami. Jego konstrukcja powinna zachęcać do podejmowania ciągłych wysiłków sprzedażowych. Świadczenia motywacyjne jako wynagrodzenie za osiągane cele sprzedażowe powinny zostać ukierunkowane np. na rotację stanów magazynowych, sprzedaż produktów jednego segmentu. I tak, w ramach dobrze zaplanowanego systemu sprzedaży nakierowanego na zdobywanie nowych klientów, zespół sprzedaży powinien otrzymywać punkty za: zadanie podstawowe, czyli zdobywanie nowych klientów i otrzymywanie od nich zleceń (motywacja do zdobywania nowych klientów), w mniejszym zakresie za wzrost ilości zleceń otrzymanych od dotychczasowych klientów (utrzymanie relacji z dotychczasowymi klientami), za udział w szkoleniach (nabywanie umiejętności i wiedzy dotyczących utrzymywania relacji z klientami). Tak skonstruowany program zachęca do ogólnego rozwoju sprzedażowej działalności firmy. Określ jasno i czytelnie zasady programu, wyniki i nagrody, określ konkretne cele dla każdego uczestnika i graniczne daty funkcjonowania programu, ogłoś wyniki. W zależności od programu, nagrody powinny być przeznaczone dla tych osób, które zrealizowały, np. największą sprzedaż lub zarobiły najwięcej dla firmy lub wywiązały się z realizacji przyznanego budżetu.
Zasadą może być także, iż profity wynikające z programu przeznaczone zostaną dla członków zespołu po osiągnięciu przez cały zespół założonego wyniku.

Korzystnym może okazać się program, w którym funkcjonuje wiele nagród o niższej wartości oraz nagrody wartościowe dla liderów. Program motywacyjny może być programem finansowym lub poza finansowym, ale to zagadnienie stanowi już wyjście do dalszych rozważań dotyczących zagadnień finansowych i poza finansowych sposobów motywowania oraz przewagi jednych nad drugimi. Należy pamiętać, iż ten sam program z dużym prawdopodobieństwem nie sprawdzi się w dwóch różnych firmach. Jednym słowem – ile firm, tyle programów, każde bowiem przedsiębiorstwo posiada inny charakter, każde jest na innym etapie rozwoju organizacyjnego, każde zajmuje inną pozycję w swojej branży, czy wreszcie, każde ma inne cele do osiągnięcia. Z pewnością inne będą założenia programu dla przedsiębiorstwa będącego liderem swojej branży lub działającego w warunkach ograniczonej konkurencji np. świadczącego specjalistyczne usługi, przy założeniu, iż usługi te świadczą jedynie 3 firmy w Europie, a jeszcze inne dla młodego przedsiębiorstwa wprowadzającego nowy produkt lub usługę z potrzebą silnej ekspansji. Jak widać tematyka budowy programów motywacyjnych jest bardzo złożona. W XXI wieku nie sposób wyobrazić sobie, nie tylko przedsiębiorstwo odnoszące sukcesy rynkowe, ale nawet takie, które po prostu utrzymuje się na rynku, bez posiadania jakiegokolwiek programu motywacyjnego. Wszyscy zdajemy sobie sprawę z wagi podstawowego elementu systemu motywowania, czyli dodatkowego składnika wynagrodzenia, jakim jest premia, mająca postać bonusu za osiągnięte wyniki. Nowoczesne programy motywowania to nic innego jak bardzo szerokie rozwinięcie i optymalne wykorzystanie „mocy” słowa „premia”, ponieważ tam gdzie jest motywacja – tam jest także działanie.